Man van de club Lars van Geelkerken houdt het na bijna tien jaar in UDI-1 voor gezien

Van Geelkerken kan het zich nog goed herinneren. De eerste keer aansluiten bij de selectie. “Ik mocht mee op trainingskamp naar Noordwijk. Ik ging daar gelijk door mijn knie. Dus dat was wel vervelend. Daarna een paar weken moeten herstellen en toen tegen Deurne viel ik in. Ik scoorde ook nog eens de winnende vlak voor tijd. Een mooie binnenkomer.”

Van recreanten naar selectie

Vanzelfsprekend was het niet dat Van Geelkerken een vaste waarde werd in het eerste vlaggenschip. De Udenaar speelde in de O17 en O19 nog in de recreantenteams. “Ik ben in de O17 teruggegaan naar mijn vriendenteam. De trainer in de selectie stelde mij minder vaak op. Ik wilde vooral plezier hebben in het voetballen.” 

Bij de senioren speelde hij aanvankelijk ook mee met zijn vrienden om vervolgens via het derde door te stromen naar UDI’19 1. Daar maakte hij verschillende hoogtepunten mee. De promotiewedstrijd naar de derde divisie in 2016 tegen Sneek stak daar met kop en schouders bovenuit. “Dat was een emotionele dag. Een paar dagen daarvoor overleed man van de club Cees Rokven. We wilden volle bak gaan en promoveren. Het was harstikke druk op het sportpark. Het weer was prachtig. We wonnen met 3-0 en ik schoot de derde vanuit een vrije trap binnen. Dat zijn wel kippenvelmomenten.”

Vrijetrappenspecialist

Daar noemt Van Geelkerken meteen één van zijn specialiteiten. De vrije trap. Een van zijn raak geschoten vrije trappen ging het internet over. Er werden zelfs vergelijkingen gemaakt met de Braziliaan Roberto Carlos. “Het was een hele mooie goal. Ik heb daarna veel berichten gekregen. Zelfs uit Argentinië. Ook ben ik nog geïnterviewd op de radio. Dat was wel leuk om mee te maken. Zoiets gebeurt je misschien maar één keer in je leven.”

Ondanks zijn specialisme neemt Van Geelkerken nu geen vrije trappen meer. Dat heeft alles te maken met blessureleed. “Ik ben verschillende keren door mijn knie gegaan. De laatste keer lag ik er daardoor tien maanden uit. Het zelfvertrouwen is daardoor ook minder geworden. Het zijn irritante pijntjes”, aldus Van Geelkerken die binnen de selectie ook wel de bijnaam Yellow Church heeft. Een platte Engelse vertaling van zijn achternaam.

UDI’19-familie

Van Geelkerken komt uit een echte UDI’19-familie. Zijn vader, oom en neef speelden allemaal in het Udense shirt. Een overstap heeft Van Geelkerken nooit gemaakt omdat hij het naar zijn zin had op sportpark Parkzicht. “Ik zou nooit naar een andere club in de regio willen. Ook nooit over nagedacht. Neem bijvoorbeeld het familietoernooi. Daar zijn wij als familie natuurlijk bij. Die kleine dingen maken dat ik hier zo’n warm gevoel krijg. Met mijn neefje Joep heb ik bij UDI’19 1 gezeten. Dat is wel speciaal.”

Omzwervingen over het veld

Tegenwoordig is Van Geelkerken achterin te vinden. Toch stond hij lang niet altijd daar. “Ik begon inderdaad in de aanval. Daarna zakte ik terug naar de nummer tien. Dat beviel wel goed. Maar je wordt ouder en de jeugd heeft dan meer loopvermogen. Op een gegeven moment was er een plekje over achterin. Ik wil alles spelen dus mij maakt het niet uit waar ik sta.”

Helemaal stoppen met voetballen doet Van Geelkerken ook weer niet. Volgend seizoen speelt hij mee met zijn vriendenteam. Daarnaast wil hij meer tijd doorbrengen met zijn vriendin.