'Voetbal is emotie'

Voetballen bij UDI deed hij nooit, maar toch is Frans Verwijst al 45 jaar trouw supporter van het eerste elftal. De voorzitter van de SupportersClub is dan ook blij dat hij vanaf september weer naar wedstrijden mag kijken.

‘’Ik ben via Tiny Verhoeven, die ik ontmoette op een bedrijfsuitje, bij UDI’19 terechtgekomen. Tiny speelde in het 1e elftal en ik ging vanaf die tijd regelmatig kijken. Zo is het ontstaan’’, zegt Frans Verwijst (64) op de vraag hoe de liefde voor UDI1 voor hem begon. ‘’Daarna zijn we eigenlijk nooit meer weggegaan.’’

Stamtafel

Verwijst is blij dat er vanaf september weer wedstrijden gevoetbald worden door het eerste elftal van UDI en dat hij er als toeschouwer bij mag zijn. Dat heeft hij gemist. ‘’Het was maar een saaie periode zonder voetbal. Wedstrijden bezoeken is voor mij een combinatie van gezelligheid en het voetbal zelf. Samen met een stel vrienden kijken we altijd eerst de wedstrijden, daarna gaan we naar onze stamtafel in de kantine voor een potje bier. Sommigen heb ik al bijna anderhalf jaar niet meer gezien. Dat heb ik wel gemist ja.’’

Binding

Vroeger bezocht de in Uden woonachtige Verwijst bijna alle thuis- én uitwedstrijden. Tegenwoordig beperkt hij zich tot de thuiswedstrijden, waar hij merkt dat het animo onder andere supporters ook steeds verder afneemt. ‘’Bij kampioenswedstrijden stonden er vroeger soms wel 4500 man langs de lijn. In de jaren negentig hadden we ook weer glorietijden, en stonden er makkelijk 1000 tot 1500 man langs het veld. Tegenwoordig moet je blij zijn als er 300 supporters naar UDI komen’’, betreurt Verwijst. ‘’De binding met de club wordt steeds een beetje minder. Vroeger was het natuurlijk ook wel anders. Je had als supporter veel contact met de spelers uit het eerste, wat bijna allemaal Udense jongens waren. Dat is nu niet meer zo.’’

Voetbal is emotie

Verwijst, die sinds vier jaar voorzitter van de SupportersClub is, kijkt zijn thuiswedstrijden standaard op de Bult-site met een vast groepje van zo’n tien personen. Vroeger was hij behoorlijk fanatiek, nu niet meer zo. ‘’Vroeger baalde ik echt wel als UDI niet won, tegenwoordig hoop ik gewoon op een spannende, mooie wedstrijd ‘’, vertelt Verwijst, die het fanatisme toch ook weer niet helemaal is verloren. ‘’Voetbal is emotie, soms maak ik weleens een opmerking. We zijn het natuurlijk niet altijd eens met wat er op het veld gebeurt! Maar schelden doe ik nooit. Vroeger wel, maar nu zijn we ouder en verstandiger.’’

Jubileums

‘’De mooiste herinneringen aan UDI1 zijn voor mij de kampioensfeestjes. Die waren altijd fantastisch. En de wedstrijd tegen Ajax in de ArenA, natuurlijk. Met 167 bussen gingen we naar Amsterdam, dat was het absolute toppunt. Ik herinner me die dag ook nog heel goed, tijdens de voorbereidingen op de industrielaan kwam de regen met bakken uit de lucht. Desondanks was het een geweldige ervaring. We waren zeiknat. Ook de jubileums waren mooi. Natuurlijk het 100-jarig jubileum van 2019, maar ook het 75-jarig en 90-jarig jubileum.’’

Nu de overheid groen licht heeft gegeven om weer wedstrijden te mogen spelen en bezoeken, is Verwijst helemaal in zijn nopjes. Hij kijkt uit naar volgend seizoen, en hoopt dat UDI1 weer eens bovenin gaat meedraaien. ‘’De top-3, dat zou mooi zijn. Maar ik durf er nog niets van te zeggen. Er zijn veel spelers vertrokken en veel nieuwe bijgekomen. Ik vind het lastig in te schatten. Maar dat het weer begint, maakt me al heel blij!’’