Bijna ouderwets “normale” feestdagen gehad?
Terwijl ik achter de laptop zit om dit bericht te maken, vliegen buiten de windvlagen en regenstriemen voorbij. Binnen op de telefoon en laptop is dat het geval met berichten over en van UDI.
Het zijn drukke tijden geweest. In de Algemene Ledenvergadering is er voldoende gezegd over de periode die we achter ons hebben liggen en waarin we te maken hebben gehad met bestuurlijke mutaties en waarom die plaatsgevonden hebben. Maar net als vorig jaar moet ik in dit bericht melding maken van het feit, dat we druk bezig zijn om het bestuursteam compleet te maken met een penningmeester. Alleen met het verschil, dat de toenmalige penningmeester wel doorgegaan is, tot de nieuwe er zat en ingewerkt zou zijn…
Drie keer raden wie zich daar nu mee bezighoudt en gehouden heeft tijdens die bijna ouderwets “normale” feestdagen…
We hebben niet voor niets een bestuurslid Vrijwilligerszaken toegevoegd aan het team, in de persoon van Tini van Hek. We hebben veel en goede vrijwilligers, maar we zijn altijd op zoek. Omdat er ook altijd weer vrijwilligers stroppen en we wel “gewoon” alles in de vereniging door zien gaan. Alsof het de vanzelfsprekendste zaak van de wereld is.
En dat is het niet.
Daarom staan we ook zo vaak en grondig stil bij de waarde die al die vrijwilligers vertegenwoordigen in onze vereniging. Bij de vrijwilligersavond, de verkiezing van de vrijwilliger van het jaar, bij de verschillende “dagen van…”, de jubilea, etc. etc.
Gelukkig hebben we een fijn bestuursteam, dat bereid is de handen uit de mouwen te (blijven) steken, wat nodig is voor de continuïteit van onze mooie vereniging.
Vorig jaar was mijn bericht nog sterk in de ban van corona en alle onzekerheden die die pandemie met zich meebracht. Officieel zijn we uit de pandemie, maar er is helaas genoeg andere ellende op de wereld die de openvallende plek opvult. Denk alleen al aan de oorlog in Oekraïne en de daaruit voortvloeiende wereldwijde energiecrisis.
Daar merken we als vereniging uiteraard ook van alles van. Of het nu kinderen van vluchtelingen zijn, die bij ons voetballen, of de sterk toegenomen energiekosten waaraan we toch het hoofd moeten zien te bieden. Het tweede gaat “maar” over geld, maar dat moet er dan wel zijn. En gelukkig kan UDI’19 CSU nog steeds prima het huishoudboekje op orde houden.
Ook nu we eind vorig seizoen met het eerste elftal van de mannen naar de Derde Divisie zijn gepromoveerd. We zouden natuurlijk graag zien dat we ons daar handhaven en we hebben het vertrouwen dat de staf en spelers dat ook zo zien, en dat ze er alles aan gaan doen om dat te bewerkstelligen. En waarom niet…
Als dat gebeurt gaat dat volgend seizoen wel onder leiding van een nieuwe hoofdtrainer, Niels van Casteren. Na vier jaar gaan UDI en Lodewijk de Kruijf elk hun eigen weg, maar wel op een plezierige en respectvolle wijze. Dat geldt ook voor de wijze waarop er rond de overgang van Niels van Blauw-Geel naar UDI’19 CSU contact is geweest met collega voorzitter Edwin v.d. Boom: sportief en respectvol.
En wat zou het fijn zijn, als dat de rode draad zou zijn in al het handelen en gedrag van spelers, leiders, trainers, supporters of bezoekers, die jaarlijks op ons sportpark komen om hun hobby uit te oefenen of daar naar komen kijken, dan wel een handje te helpen.
Dat wens ik iedereen ook toe voor het komend seizoen en misschien kunnen we dat wel doen bij de nieuwjaarsborrel voorafgaande aan de nieuwjaarsveilig op 14 januari. Dan heffen we met de daar aanwezige UDI-leden het glas op het nieuwe jaar.
Vorig jaar sprak ik in dit bericht de hoop uit dat we de inhaalslag, die we zo graag wilden gaan maken, konden realiseren. Daar zijn we het afgelopen jaar aardig ver mee gekomen. De grootste inhaalslag was te maken met het alsnog vieren van jubilea. En wat waren dat fijne avonden. Vaak speelt de kantine daarin de hoofdrol, en ook daar hebben we afgelopen jaar een wisseling van de wacht gehad. Met het vertrek van Wilma (wie herinnert zich het feest niet?) en de start van Sylvia is er ook nu een fijne plek om onze bijeenkomsten, feesten en een hoop meer te kunnen blijven houden. En dat kan bijna allemaal weer ouderwets “normaal”.
Ik wens u allen een gelukkig 2023 toe en hoop eenieder regelmatig bij de club te treffen.
Wim Scheen
