UDI19 - Vitesse (Amstel Cup 0-4)
Vitesse slecht Udense ‘muur’ binnen een paar minuten
Op een zonovergoten sportpark Parkzicht had UDI’19 zaterdagavond weinig in te brengen tegen Vitesse. Al na 5 minuten voetballen stonden de Arnhemmers op een comfortabele 0-2 voorsprong en kon de wedstrijd verder als een formaliteit worden afgedaan. Gelukkig voor de thuisploeg bleef men een heuse afgang bespaard en hield Vitesse het uiteindelijk bij een vriendelijke 0-4 eindstand.
UDI-coach Eus Marijnissen zal het op voorhand een passende match-up hebben gevonden: de balvaste maar vrij logge en trage Vitesse-spits Bob Peeters tegen zijn aankoop uit Boxtel, de sterke en grote Joost Ruijs. De voormalige spits van de Rode Duivels is nu eenmaal niet de meest wendbare en daar zou Ruijs zijn grote lichaam wel tegenaan kunnen gaan zetten.In de wedstrijd bleek echter dat Bob Peeters zijn opponent op alle fronten overtroefde en met kinderlijk gemak drie keer wist te scoren. De eerste al na één minuut spelen toen hij de bal strak in de bovenhoek poeierde: 0-1. Even later tilde de talentvolle Jong Oranje-verdediger Michael Dingsdag een vrije trap achter doelman Jan Schalken en was de wedstrijd gespeeld: 0-2. De Udense defensie maakte zaterdag in zijn geheel een chaotische indruk. De schorsingen van Richard van de Boogaard en Joep Kemkens bleken niet te kunnen worden opgevangen.
Natuurlijk is Vitesse geen maatstaf als het gaat om Hoofdklasse-begrippen maar de fouten die er in het eerste kwartier werden gemaakt zullen ook op dat niveau genadeloos worden afgestraft. William van der Steen was voor de gelegenheid naar het centrum gehaald maar toonde zich daar behoorlijk onwennig wat op zich niet zo raar is. Het ontbeerde UDI aan een echte leider van achteruit, in zowel verdedigend als opbouwend opzicht, waardoor Vitesse kinderlijk eenvoudig de wedstrijd snel kon beslissen. Bob Peeters tekende na 17 minuten reeds voor 0-3 nadat in het Udense strafschopgebied op simpele wijze nog een balletje op hem kon worden teruggekaatst.
Aanvallend kon de thuisploeg, voor zo’n 2.500 toeschouwers, vrij weinig brengen. De samenwerking tussen Peter van den Heuvel en John Mutsaers verliep nog niet soepel. Een paar keer kwam het voor dat Mutsaers een combinatie met zijn partner wilde aangaan en deze net was weggelopen. Maar goed, deze automatisme zullen er nog wel in gaan sluipen. Ook zal Mutsaers nog wel beter gaan spelen als hij nu doet. Men moet niet vergeten dat de Tilburger aan het terugkomen is van een langdurige blessure en op het moment misschien op 60% van zijn kunnen zit. Fit blijven is zijn devies en dan komt alles goed.
Een beetje vreemd in de opstelling van Marijnissen was dat middenvelder Hans Seijkens dieper aan de rechterkant stond opgesteld dan aanvaller Gilbert Langenhuijzen. Het zou logischer zijn als Seijkens met zijn inzicht en sturend vermogen achter de man van de individuele actie zou spelen maar de oefenmeester zal er misschien zijn redenen voor hebben gehad. Feit was wel dat Langenhuijzen de gehele wedstrijd achter Vitesse-aanvallers moest aanlopen terwijl zijn kracht daar toch niet bepaald ligt.
Na de 0-3 was de wedstrijd natuurlijk gespeeld en freewheelde het steeds trager tikkende Vitesse naar het einde. Waar in het begin van de partij het one-touch voetbal nog de boventoon voerde werd nu elke bal drie keer beroerd voor te worden verder getransporteerd. Halverwege de tweede helft mocht Bob Peeters nog een keer profiteren van het matige Udense verdedigen toen hij een steekpassje slim langs zijn lichaam liet lopen, zich vervolgens heerlijk tegen de in zijn rug zittende Ruijs kon aanvleien, om vervolgens simpel te kunnen afronden tegen de voor Jan Schalken in het veld gekomen Paul Bardoel: 0-4.
Voor UDI’19 zit het bekertoernooi er dus weer op. Geen schande natuurlijk maar het zal coach Marijnissen toch wel enige zorgen baren dat het achterin nog zeker niet goed zit.
