Nuenen - UDI19 (0-3)

UDI’19 een maatje te groot voor Nuenen 
Het was aan UDI om de deceptie van een week geleden zo snel mogelijk te vergeten. Dat was zeker niet aan dovemansoren besteed want UDI trok alles uit de kast om te laten zien dat zij nog steeds die ambitieuze ploeg is waar terdege rekening mee gehouden moet worden. Nuenen werd daar het eerste slachtoffer van en kon tijdens de wedstrijd geen potten breken. Een goed spelend UDI’19/Beter Bed mocht met een dikverdiende 3-0 zege huiswaarts keren.

De eerste minuten werden gekenmerkt door een afwachtend rustig spelend UDI, goed kijkend waartoe Nuenen in staat kon zijn. Al snel bleek dat UDI het spel kon maken en het initiatief naar zich toe kon trekken. Dat resulteerde in de eerste helft in een aantal schoten op goal waarbij het geluk nog niet aan onze zijde stond. Tot de dertigste minuut moesten de meegereisde Udenaren wachten op een goal. Randy Hofmeijer benutte de mogelijkheid om na combinatievoetbal op doel te schieten. De keeper van Nuenen pareerde in eerste instantie nog het schot maar kreeg de bal niet klemvast. John Mutsaers profiteerde van deze mogelijkheid en schoot de bal vervolgens onhoudbaar in. Enkele minuten later kon Erik de Groot op aangeven van Bjorn Suppers ongehinderd inkoppen waardoor de stand op 2-0 in het voordeel van UDI werd gebracht. Hiermee werd de ruststand bereikt en de tricolores konden met een gerust hart ‘thee’ gaan drinken.

Ook in de tweede helft was het UDI wat de klok sloeg. Goed combinatievoetbal, agressiviteit op de bal, gretigheid en zekerheid waren de ingebouwde ingrediënten van UDI. Nuenen had weinig tot niets in te brengen en het wachten was op het vergroten van de voorsprong. In de vijftiende minuut was het zo ver. Een actie van Randy Hofmeijer zorgde ervoor dat Hans Seijkens aan de zijkant weggestuurd kon worden. Hans zette voor en Peter van den Heuvel - die zijn rentree vierde - kopte onhoudbaar in achter de ‘goalie’ van Nuenen. Deze goal was voor de trainer het sein anderen speelminuten te gunnen. Erik de Groot maakte plaats voor Joep Kemkens en Marcel Seijkens mocht Bjorn Suppers aflossen. 

Hans Seijkens

Vlak voor het einde viel helaas Hans Seijkens uit wegens een lichte blessure. Helaas, want Hans speelde een voortreffelijke wedstrijd en zou in Uden zeker tot ‘man of the match’ gekozen zijn. Hans was in deze wedstrijd ongrijpbaar voor zijn tegenstander, zocht steeds de vrije ruimte en bracht met de regelmaat van de klok andere spelers in stelling om vanuit kansrijke posities te scoren. Zo kennen we Hans vanuit het verleden. Zoals hij zondag speelde, is Hans absoluut een meerwaarde voor de ploeg en kan hij een bijdrage leveren aan een goed resultaat.

Op de opmerking dat hij vandaag tot de betere spelers behoorde, antwoordde hij op zijn ‘eigen bescheiden wijze’ met de woorden:”We waren erop gebrand vandaag iets te laten zien en ik heb gebruik gemaakt van de mogelijkheden die de tegenstander mij bood. Kwalitatief was Nuenen wat minder.” Met deze laatste opmerking kan ik volledig instemmen. UDI’19 was een maatje te groot voor Nuenen. Onervarenheid in de hoofdklasse, ontzag voor de tegenstander en angst speelden Nuenen parten waardoor zij geen vuist konden maken en steeds achter de feiten bleven aanlopen. UDI heeft dit afgedwongen door goed positiespel, verdedigend zeer sterk met de juiste mensen op de juiste posities en met zeer goed veldspel. ‘Voor UDI was dit de beste wedstrijd van dit seizoen’, waren de woorden van Eus Marijnissen.