Hallo ME'rs, 'n dik verdiend gelijk spel!
Zaterdag 21 maart jl. de thuiswedstrijd tegen Constantia op het programma. De verwachtingen waren wel wat hoog gespannen want we wisten dat Constantia zo'n beetje hetzelfde team heeft als wij dat hebben. Veel nieuwe meisjes die nog een beetje zoekende zijn in het veld.
En nu eindelijk eens GEEN tegenstanders die 2 of 3 koppen groter zijn.
En nu eindelijk eens GEEN tegenstanders die al 2 of 3 jaar ouder zijn.
Maar gewoon meisjes die net als wij nog een beetje zoekende zijn!
Al voor de wedstrijd hadden we tegen onze meiden gezegd, luister eens we hebben al 2 weken achter elkaar een goal gemaakt en als we deze wedstrijd nu eens 2 keer gaan scoren en dan proberen heel goed te verdedigen dan komt het wel goed. Zo gezegd, zo gedaan. Vol goede moed en inzet begonnen we aan de wedstrijd.
EN TOEN GEBEURDE HET, WIJ MAAKTEN ALS EERSTE EEN GOAL!
Dat hadden we nog niet eerder meegemaakt en een ontzettende feestontlading galmde over het veld. Niet alleen de meiden sprongen van vreugde in de lucht maar ik zag ook de voltallige begeleiding een paar meter van de grond komen maar wat dacht je van onze trouwe supporters, die bouwden ook een klein feestje.
Azra onze sterke verdedigster maakte de eerste goal. Door feestvreugde en onoplettendheid stonden we al heel snel weer met 2 -1 achter. Maar Ana- Gaby wist door goed voetbal en doorzettingsvermogen een paar minuten voor rust ook het net van de tegenstander te vinden en scoorde 2-2. Alica die als held in de goal stond deed iedereen verbazen met haar goede reddingen. Lois was als achterste zowat niet voorbij te komen, alle ballen wist ze voor de voeten van de tegenstander weg te schoppen. Indy die ook weer eens in de achterste linie stond wist vaak de ballen te onderscheppen van de tegenstander en goed naar voren te schoppen. Aleksandra die nog maar pas aan het voetballen is wist heel goed de bal af te pakken van Constantia. Fenne ons loopwonder was niet alleen overal te vinden in het veld maar kan ook heel goed overspelen zodat de bal in het team blijft. Fleur de kleinste van het stel maar zeker niet de minste, nee je moet niet denken dat Fleur opzij gaat voor een grotere meid ze pakt gewoon de bal af en rent er mee weg. Sanne onze topscoorder die zelfs al durft te koppen was regelmatig voor de goal van de tegenstander te vinden. En als laatste Anne die nog maar een paar weken aan het trainen is maar dat kan je niet zien. Het lijkt net of ze al een heel seizoen aan het trainen is zo goed gaat het.
Door dikke pech kregen we nog een goal tegen maar Ana-Gaby wist nog een prachtige goal te maken en zo eindigde de wedstrijd in een gelijk spel. Mede natuurlijk door het fanatieke aanmoedigen van onze geblesseerde Mara.
Meiden een DIK VERDIEND gelijk spel. Wederom hard gewerkt en goed overgespeeld. Jullie mogen trots zijn op jezelf, wij zijn het in elk geval.
Groetjes Ria
