ME'rs, de thuiswedstrijd tegen Achilles Reek
Het onmogelijke is afgelopen zaterdag gebeurd en wel vanaf 9.00 uur op het voetbalveld bij UDI'19. De wedstrijd tegen Achilles Reek stond op het programma en dat werd een zware wedstrijd voor ons gezien de uitslagen van Achilles Reek. Op papier waren we kansloos.
Toen we het voetbalveld opliepen en de grote, hoogte en body van de tegenstander zagen schrokken we ons 'n hoedje. Er stonden meiden op het veld die zo groot waren als twee van ons op elkaar gestapeld. Er liepen meiden bij die zo'n stevige benen hadden als sommige lijfjes van onze speelsters. Dat maakte in eerste instantie wel wat indruk op onze ME'rs. En ik mag eerlijk zeggen ook op ons als begeleiding. We hadden dan ook stiekem de hoop dat het onder de 10 zou blijven. In "no time stonden we met 5 - 0 achter en..... toen gebeurde het.
De ME'rs kwamen in actie
Ik weet niet wat er gebeurde of hoe het kwam maar de ME'rs begonnen te brullen als tijgers. Beten zich vast in de tegenstander als leeuwen. Holde over het veld als werkpaarden en wisten te scoren. Tot 3 maal toe. Mara die de hele wedstrijd de held in de goal was bokste de onmogelijkste ballen eruit, mede dankzij een welbekende keeperstrainer - coach. (dankjewel Jan). En meiden jullie zullen het vast niet gezien hebben maar ik zag zweetdruppels op de gezichten van de tegenstander staan (inclusief coach). Nee niet omdat ze zo hard aan het werken waren maar omdat ze schrokken! De tegenstand die ze opeens kregen hadden ze niet eerder gehad en zeker niet verwacht. En ik moet zeggen dat we ook de meeste kans hadden om de 4 - 5 te maken en dan had ik het nog wel eens willen zien of ze de overwinning binnen hadden kunnen slepen. Helaas is dat niet gelukt. Maar onze doelstelling was ruim gelukt.
De tegenstander heeft maar 8 keer kunnen scoren en wij hebben het voor elkaar gekregen om maar liefst 4 keer tegen hen te scoren en dat is van ongekende klasse van onze ME'rs. Na de wedstrijd konden wij dan ook niet anders dan een diepe buiging maken voor zulke kanjers. Ondanks onze nederlaag hebben we genoten en ik weet zeker dat de ouders langs de lijn trots zijn op jullie. Wij in elk geval ook!
Groetjes Ria
