KNVB/Nike jeugdvoetbaldagen 2005

DAG 1 (dinsdag) | DAG 2 (woensdag) | DAG 3 (donderdag) | DAG 4 (vrijdag)

DAG 1  
Dinsdagmorgen om acht uur was het kader en vrijwilligers wachtend op de 144 jongens en meisjes die rond de klok van half negen naar UDI’19 kwamen om deel te nemen aan de KNVB/Nike jeugdvoetbaldagen.

Telkens is het een heerlijke en spannende drukte. Bij binnenkomst in het clubhuis gaat de jeugd van de ene tafel naar de andere om te kijken of de naam juist is, krijgt te horen de teamindeling, het ophalen van de kleding en eventueel de bestelde bal. (Het zijn voetbaldagen, iedere deelnemer heeft een eigen bal bij zich). Nadien omkleden en om kwart voor tien de officiële opening en werden alle teams netjes per groep inclusief hun leiders naar de vlaggenmast gedirigeerd.  Daar stond al te wachten de jeugdvoorzitter van UDI’19 de heer Borgsteijn, de heer Heutink van de KNVB en Huub Mulders het stafhoofd van de locatie Uden.

Allen namen even het woord en spraken de jongens/meisjes en alle medewerkers toe en wensten hen allen prettige, zonnige en ‘n leerzame week. Nadien werd door de jeugdige Timo Cornelissen de vlag gehesen en hiermee waren de voetbaldagen geopend. De jeugd verplaatsten zich naar de diverse velden waar ze als eerste begonnen met de warming-up om daarna verder te gaan met de diverse voetbalspelen. Het eerste ongevalletje diende zich snel aan. Steven Vogels had een hoofdwond, dus werk voor medisch verzorger Wiel. Steven moest even naar de dokter voor een wondhechting. Hij vroeg onmiddellijk aan de arts of hij terug mocht om te voetballen, gelukkig mocht dit. Ook kwam ’s morgens de fotograaf om iedereen op de foto te plaatsen. Prachtig voetbalweer, de jongens en meisjes vermaakten zich prima met onder andere 4 tegen 4 op kleine doeltjes, voetvolley en de eerste ronde penaltybokaal. Om vier uur stonden de ouders of opa’s & oma’s te wachten om de jeugd voldaan mee haar huis te nemen.

DAG 2
De jeugd komt woensdagmorgen enthousiast binnen om te beginnen aan de 2e voetbaldag onder een stralende zon. Voor verzorger Wil is er meteen werk, diverse jongens en meisjes hadden kapotte hakken. ’N nieuw voetbalseizoen, dus nieuwe voetbalschoenen met dit pijnlijk gevolg! Jo heeft zijn computerprogramma aangepast en de eerste uitdraaitjes worden gemaakt voor de voetbalspelen.

Immers alle scores worden bijgehouden om tot klassement te komen wie winnaar wordt per categorie van ’n bepaald spel en uiteindelijk ‘Koning Voetbal’ per categorie. Normen en waarden wegen ook mee, de groepscoördinatoren beoordelen elke dag met een cijfer het gedrag van de deelnemers. Voor de jongeren staat ’s morgens het spel goalmaster (spellen circuit) op het programma, de ouderen beginnen met speedcheck. De lunchpauze breekt aan. Minus heeft alles in gereedheid gebracht in het clubhuis en met strakke hand wijst hij de jeugd naar hun plekje, niemand krijgt de kans om voor zijn beurt naar de bar te gaan. De jongens en meisjes hebben dagelijks de mogelijkheid om gebruik te maken van hun consumptiebon. Na de lunch werd verder gegaan met voetbal, 2e ronde penaltybokaal. De jeugd werd deze middag getrakteerd op ’n heerlijk ijsje, zichtbaar genoot eenieder ervan. Maar waarom moest het kader samen met een ijsje doen; bezuiniging of een tekort aan ijsjes?  Wel werd de snoeptrommel in het computerlokaal door de leiders veelvuldig bezocht, goed gedaan Marjo de snoepjes zijn erg lekker! Het was een geslaagde dag de jeugd ging om vier uur huiswaarts, het kader even evalueren en ook naar huis. Nog twee dagen te gaan!

DAG 3
Donderdag de 3e dag van de jeugdvoetbaldagen, slechts één uitvaller deze morgen. Dit is voor velen de zwaarste dag, overbelasting en de vermoeidheid slaan toe. Spierpijn, moeien knieën en kwetsuurtjes aan het scheenbeen en voeten. Het voetbalseizoen is amper begonnen en nu de hele dag in de weer met allerlei voetbalspelen. Ook de warmte speelt zijn parten, verzorger Wiel vroeg aan het stafhoofd 'n  jerrycan zonnebrandolie te halen.

Nadat Huub die had aangekocht gaf de verzorger aan de leiders de tip de jeugd even bij hem langs te sturen en  persoonlijk zorgde hij dat de bidons met water gevuld op het veld stonden. Na de gebruikelijke warming-up hadden de oudere jeugd het programma goalmaster, bij de jongere jeugd stond voetvolley en speedcheck op het program. De 3e dag is de laatste dag van de voorrondes van speedcheck en penaltybokaal. Na de lunch was er eerst 'n partijtje voetbal en de andere groepen hielden zich bezig met de laatste voorronde penaltybokaal. Leider Tino was bijtijds klaar met zijn groep en bedacht het spel 'kopspijkers'. Beurtelings liet hij de jeugd 'n spijker in 'n boomstam slaan en hij/zij die met de minste klappen de spijker in het hout sloeg kreeg van hem een versnapering.

Met 8 klappen werd Thijs van Erp winnaar, waarna Tino zijn belofte nakwam. Ook het ijsje dat werd uitgedeeld was 'n welkome verpozing. De derde dag is ten einde er rust nog één dag waarbij de jeugd de halve finales en finales gaan afwerken wie zich onderscheidt als de beste of bijna beste. Huub Mulders, het stafhoofd locatie Uden, was enorm te spreken over zijn kader en met name de jeugdige leiders die voortreffelijk hun taken uitvoerden.

DAG 4
De vierde dag en slotdag, er komt 'n telefoontje binnen van één uitvaller. Voor deze dag zijn de weersvoorspellingen niet zo geweldig (regen, stortbuien, onweer met hagel en windstoten). Het computerprogramma wordt nog eenmaal aangepast en de uitdraaitjes met de spelen worden afgedrukt. De leiders zijn begonnen met de warming-up, immers vele jeugd heeft last van spierpijn. Verzorger Wiel heeft het druk vanmorgen, hij moet zelfs een wachtkamer inrichten. Op de UDI-accommodatie is er 'n grote drukte met mensen, in verband met de opbouw voor de UDI-DAG zijn er velen druk doende.

De groepscoördinatoren hebben hun deelnemerslijsten opgehaald en de voetbalspelen kunnen beginnen. In het clubhuis wordt een plakploeg gevormd om de deelnemerscertificaten te voorzien van 'n foto met hun team. Ook worden er nog enkele prijzen gekocht, want vanmiddag bij de prijsuitreiking moet men er niet op mis pakken. Ook wordt er bij het stafhoofd een gevonden voorwerp gebracht ...... het blijkt de tand te zijn van een van de leiders. Zo zie je maar, het komt toch weer bij de desbetreffende terecht! Pijnlijke voeten hebben is lastig, maar ... met teenslippers voetballen is nog lastiger. En 's middags rond de klok van tweeën begon het te regenen, de leiders renden naar hun tas om het mooie rode regenjack aan te doen. Gelukkig was de regen van korte duur en waren de weersvoorspellingen voor wat betreft het Udense sportpark geheel mis. Foeragemeester en nestor Minus had het clubhuis spik en span in orde gemaakt. Ondertussen kwamen er steeds meer bezoekers naar de voetbalspelen kijken, zij wilden de finales zien. En ... deze waren uiterst spannend, er werd tot het uiterste gestreden dit met felle toejuichingen van hun teamgenoten. Rond kwart voor vier begon de prijsuitreiking, namens de KNVB was de heer Trienekens aanwezig om dit te doen. De KNVB/Nike jeugdvoetbaldagen kennen geen verliezers, wel zijn er prijzen voor de beste en de bijna beste. Wel was er enige hilariteit toen er de prijsuitreiking van de meisjes was en Jamie van Aerle haar prijs moest afhalen. Maar Jamie bleek een jongen te zijn, ha ha 'n klein foutje!! Er waren prijzen voor speedcheck, penaltybokaal, beste keeper en aanmoedigingsprijzen. Uiteindelijk gaat het om 'Koning Voetbal', hij of zij die de hoogste score heeft behaald over alle voetbaldisciplines.

Bij groep is 1 & 2 was dit Roel Verberk, groep 3 & 4 Rik Beekmans, groep 5 & 6 Aron van der Rijt, groep 7 & 8 Quicy Broers en 'Koningin Voetbal' was Marinka Wintjes. Zij krijgen van de bvo TOP Oss een VIP uitnodiging voor een thuiswedstrijd. Nadien kregen alle deelnemers een deelnemerscertificaat, 'n medaille en 'n zonneklep. Er werd afscheid genomen van de leiders en teamgenoten, tevreden en vermoeid maar met een leerzame voetbaldagen in hun bagage huiswaarts. Het kader en de vrijwilligers sloten de KNVB/Nike jeugdvoetbaldagen af met een gezellig bijeen zijn, allen waren te spreken over de leuke dagen maar lieten horen dat ze wel een beetje vermoeid waren, hè Minus. Tot de volgende keer!