UDI19 - Meerssen (0-0)
UDI speelt ongeïnspireerd en doet zich met brilstand pijnlijk tekort
UDI ontving afgelopen zondag, op deze mooie lentedag, de regerend kampioen van de hoofdklasse B. De ploeg uit Meerssen was zwaar gehavend afgereisd naar Uden en speelde naar vermogen. Wel strooide het door hun wandeltempo en behoudend spel de Udenaren zand in de ogen door zich te beperken tot het voorkomen van doelpunten. De thuisclub liet geenszins zien welke belangen er op het spel staan om de competitie een prachtig slot te geven. Op basis van voetballend vermogen, snelheid en conditie had UDI de Limburgers met lege handen huiswaarts moeten sturen. Echter door dit gezapig partijtje en weinig inspirerend voetbal deed de thuisclub zichzelf pijnlijk tekort. De andere titelkandidaten Baronie en Schijndel wonnen en UDI moet nu afwachten of zij punten verspelen in de race voor de titel.
Vooraf aan de wedstrijd werden drie UDI-spelers gehuldigd voor hun 400e, 300e en 100e gespeelde wedstrijden in het UDI vaandelteam, dit waren in volgorde Richard van den Boogaard, William van der Steen en Thijs van de Voort.
Graag willen wij hen feliciteren en nog vele UDI wedstrijden toewensen.
Nadien was er ’n minuut stilte ter nagedachtenis van de elftalbegeleider van Meerssen die in de week voorafgaand was overleden.
Eus Marijnissen had John Mutsaers een plaats toebedeeld ten koste van Erik de Groot, ook William van der Steen moest op de bank plaats nemen. De wedstrijd begon erg rustig en de gasten lieten van meet af aan zien niet naar Uden gekomen te zijn om er ’n boeiend spektakel van te maken. Het aftasten duurde erg lang, misschien dat het bioritme van de spelers door de zomertijd niet was aangepast.
Het hobbelige veld voegde ook weinig toe. Zelfs Meerssen trainer Lujune vroeg na afloop aan zijn collega Marijnissen wie het onderhoud pleegt aan dit veld. ‘Dramatisch vond hij dit veld, echter niet in zijn nadeel daar zij niet de aanvallende ploeg waren,
maar het moest hem toch even van het hart!’
Het duurde ruim ’n kwartier voordat het eerste gevaar dreigde voor het Meerssen doel, de als voorzet bedoelde inzet van Marcel Seijkens werd door de keeper goed weggetikt uit zijn doel.
Na een half uur spelen kreeg de thuisclub voor de eerste keer het applaus van het publiek voor een goed uitgevoerde aanval, echter bij het schot van Jordie Suppers was hun keeper de situatie meester. Pal hierop kreeg hun spits een dot van ’n kans, de laaggeplaatste voorzet van links werd door hun spits Reijnders volkomen gemist. Voor de tricolores was deze misser een opluchting. Met nog één doelpoging van Hans Seijkens voor de rust, welke voor langs dwarrelde, konden beide ploegen naar de theepauze.
Opportunisme pas na ’n uur voetbal
Beide ploegen kwamen ongewijzigd uit de kleedkamers, maar ook beiden gingen verder op de manier dan voor de thee. Het bleef lang een tamme bedoening, zowel spelers als publiek zorgde voor weinig opwinding en de wedstrijd had iets nodig om over dit moeilijke punt te geraken. Al moet gezegd dat Joep Kemkens ’n puike wedstrijd speelde, hij bond de strijd aan en was een ware stofzuiger op het middenveld maar jammer genoeg werd dit niet overgenomen door zijn teamgenoten. Terecht werd hij uitgeroepen als ‘man of the match’.
Trainer Marijnissen ging aan het wisselen en door deze wissels kwam er enig opportunisme in het UDI-spel. De druk werd groter voor het Meerssen doel, maar aan het hoofd van de defensie stond hun aanvoerder Coumans. Zelfs de doellat hielp hen mee toen invaller Erik de Groot uit een corner tegen de onderkant kopte. Voor de thuisclub was het ’n koude douche, het was vaak net niet en het liet zich twee kostbare punten afpakken. Trainer Marijnissen zei teleurstellend: “De competitie duurt 26 wedstrijden, er is nog niets beslist, maar … we hebben vanmiddag gevoelig puntenverlies geleden. Typerend is het als je niet goed aan de wedstrijd begint dan verdwijnt de agressiviteit en slaat de teleurstelling alom toe. Hier heb ik ze vooraf en tijdens de rust alom op gewezen, maar we gaan verder zowel in de competitie als beker.”
